De eerste periode zit erop en het wordt tijd om een balans op te maken.Wanneer we het huidige VV Dongen vergelijken met de laatste drie jaar dan doet dit team het minder, maar de verschillen zijn minimaal. In het debuutseizoen had VV Dongen na 8 duels 12 punten, het jaar daarna 14 punten, vorig seizoen noteerden de Geel-Blauwen 11 punten en nu zijn het er 10. Mogen daar conclusies uit worden getrokken zonder aan scorebord journalistiek te doen ?
Het team van Ron Timmers verschilt wezenlijk dan die van de jaren daarvoor. De supporters zijn getuige geweest van de zoektocht van de technische staf naar de meest ideale basiself. In alle lijnen van de formatie moest Timmers nieuwe spelers inpassen. Vooral in verdedigend opzicht is er veel geëxperimenteerd, denk aan de wedstrijd tegen UDI’19, waarin Stijn Biemans centraal werd geposteerd naast Mitchel van deer Stappen. Het resultaat was navenant en waarschijnlijk een eye-opener van de technische staf. De keuze voor Jaap van der Waarden is derhalve een logische, maar gezien het aantal tegen-doelpunten ( 15 !!) zal het in de communicatie sterk moeten verbeteren. Door persoonlijke fouten was VV Dongen voor de helft van het aantal tegendoelpunten zelf verantwoordelijk.
Het gemis van Manuel de Ceuster was groter dan verwacht. Vooral positioneel was er een disbalans op het middenveld. Met de komst van Revy Rosalia en Stijn Biemans kwam er meer aanvallend vermogen, maar in de omschakeling zag je dat de combinatie Kamaci, Rosalia en Biemans te ver naar voren stond, waardoor er voor de tegenstander in de counter een zee van ruimte werd weggegeven. Met het inpassen van Floris Wouters naar de positie voor de verdediging zie je dat er meer aangejaagd wordt en dat vooral Fatih Kamaci meer rendement uit zijn acties kan halen. In de strijd om een basisplaats op het middenveld lijkt het dat Stijn Biemans vooralsnog het kind van de rekening wordt. Maar met zijn kwaliteiten en gezien de smalle breedte van de selectie zal hij nog belangrijk genoeg worden voor het team.
Door de verschuiving van Wouters naar het middenveld is er weer plaats voor routinier Mathieu Kops. Hij leek zijn plaats te hebben verloren aan van der Waarden en van der Stappen, maar mag het proberen op de rechtsbackpositie. Hij is geen Koen Bakker, maar je ziet dat er niet direct wordt gevraagd op een opkomende back. Eerst de verdedigende taken regelen en dan pas kijken of er ruimte ontstaat langs de klank op te stomen.
In de voorhoede is weinig veranderd. Sander de Bont is weer terug van weggeweest en heeft na een moeizaam begin zijn plekje veroverd. Hard werkend en sleurend beginnen zijn werkzaamheden vruchten af te werpen. Persoonlijk denk ik dat de Bont nog meer uit zijn spel kan halen wanneer hij zijn krachten meer doseert en vervolgens ‘knalt’ op het juiste moment. Maar je, dat is gesproken vanaf de buitenkant.
Aan de buitenkanten staat puur individuele kwaliteit. Met Remon Koenen en Robert Mutzers heeft VV Dongen flanken waar je u tegen zegt, maar ook hier zie je nog geen continuïteit in de prestatie, wel een opgaande lijn. Tijdens de laatste thuiswedstrijd tegen Groene Ster was Koenen onnavolgbaar en dat was één van de redenen dat VV Dongen met prachtige cijfers ( 4-1) de winst kon binnenslepen. Het team kan helaas niet alleen rusten op de kwaliteit die één of twee spelers in een wedstrijd laten zien.
Zo langzamerhand groeien er meer zekerheden in de ploeg en wanneer zich dat doorzet zal VV Dongen een gedegen middenmotor kunnen zijn in de Hoofdklasse B. Er zullen uitschieters, verrassingen, maar ook nog zeker een aantal teleurstellingen voorbijkomen.
Qua niveau kan het team zich verbeteren: de toekomst zal dat uitwijzen en als je naar de langere toekomst kijkt zie je dat er zich een groot potentieel aandient.. In het tweede elftal manifesteren zich o.a. Djordi Smout ( van huis uit opgeleid als spits, maar in het elftal van Ton Smits buitenspeler) en Tom Waldman op een positieve manier. Ook de A- jeugd, onder leiding van assistent-trainer Mart van Bree, presteert boven verwachting in de 4e divisie en staat aan kop met een straatlengte voorsprong op de nummer twee. Toch is het Senioren- Hoofdklasse niveau van een ander soort en het is aan de technische staf om de aankomende talenten klaar te stomen voor het echte werk.
Zondag gaat het vaandelteam in de clinch met OJC Rosmalen. De geduchte tegenstander uit het gelijknamige dorp is terug van weggeweest. Na een jaartje Hoofdklasse C mag de ploeg van Dennis Dekkers zich weer meten met de zuidelijke opponenten. Ze staan op een 4e plek met 15 punten uit 9 wedstrijden ( 16-14) . Een wedstrijd meer dan VV Dongen die het duel van afgelopen zondag tegen Schijndel zag worden afgekeurd. De onderlinge resultaten zijn gelijk. Allebei wonnen ze twee keer van elkaar ( zowel uit als thuis) . In de krachtsverhoudingen zal er weinig verschil zijn wat het treffen natuurlijk weer erg interessant maakt. VV Dongen zoekt aansluiting met de top van de middenmoot en OJC wil de lijn van de laatste weken doorzetten: gelijk ( 3-3) tegen Blauw Geel, winst tegen UDI’19 ( 2-1) , remise bij Nuenen (1-1) en afgelopen zondag een 2-0 zege op Deurne.
De ‘mannen’ bij OJC zijn Thijs van der Velden en Wesley Meeuwsen. Beide heren zijn goed voor de helft van het aantal geproduceerde doelpunten ( van de 16 goals: Thijs 5x en Wesley 3x).
Tip van de week ! Als toeschouwer kan je beter naar VV Dongen gaan kijken dan naar al die onnuttige Eredivisie wedstrijden! De gezelligheid langs de kant, het biertje voor en na de wedstrijd, het buurten met je dorpsgenoten, de gezellige Dongen-kantine, het direct contact met de selectiespelers, de prachtige analyses tijdens en na de wedstrijd ! Het gebeurt allemaal bij VV Dongen !!!
ZONDAG 17 NOVEMBER 2013
VV DONGEN – OJC ROSMALEN
AANVANG 14.30 UUR
reageren: [email protected]
