‘Spaanders’ is een column waarin Dongenaar Henk Spaan zijn visie geeft op actuele Dongense zaken, de lokale politieke processen en al wat verder afkomt op de bewoners van de gemeente Dongen. Prikkelend en altijd op zoek naar het hoe en waarom van zaken. Henk Spaan (68) heeft 40 jaar overheidservaring, waarvan gedurende meer dan 27 jaar als gemeentesecretaris. Op dit moment houdt hij zich vooral bezig met managementadvisering en coaching.
Borstklopperij.
Het is wel duidelijk: de strijd om de kiezer voor de verkiezingen van de gemeenteraad in 2018 is nu al echt begonnen. Als het doorgaat, komt er weer een eigen D66 in Dongen. Nu is het nog een initiatiefgroep, maar als de wens van deze groep uitkomt, komt er weer een reguliere partij. Wil dit succesvol zijn, dan is het zaak voor zo’n partij in oprichting en wording dat men zich vanaf dag een, profileert. Dat kan alleen door de huidige politiek te gaan volgen en daarop te reageren en een visie te geven. Ook zal men snel met een eigen programma moeten komen en dat uitdragen. Anders wordt het niks.
Uiteraard is dit een keuze van de betreffende initiatiefgroep. Als men hiervoor kiest, dan zal dit zonder enige twijfel leiden tot reacties van andere partijen en – in wielertermen geduid – dan komt “het spel op de wagen”. Dat kan ook haast niet anders. De huidige partijen staan in een bepaalde verhouding tot elkaar; wat je daar ook van vindt. Die verhouding heeft een historische of misschien beter, gegroeide achtergrond. Een nieuwe speler op het veld betekent dat de posities van de huidige partijen gaan veranderen. Dat kan niet anders dan leiden tot reacties.
Ik vind dat wel leuk en ook goed. Een nieuwe partij kan zorgen voor een verandering in denken en bijdragen aan het ontstaan van nieuwe inzichten. Ik hoop dat dit ook gebeurt en dat we niet weer het bekende werk van borstklopperij gaan zien tijdens de verkiezingscampagnes. Ik hoop echt dat de partijen die straks aan de verkiezingen gaan deelnemen echt helder geformuleerd en goed onderbouwd gaan aangeven wat men van plan is. Het zou ze dan ook sieren als ze er dan ook bij vertellen hoe ze, met name nieuwe zaken willen gaan financieren.
Ook zou het mooi zijn als er niet een brij van voornemens, wensen en verlangens zou komen, richting de burger, maar een programma met 10-12 punten waarop men na de verkiezingen zijn pijlen wil richten. En dat in heldere taal, met een duidelijke onderbouwing, inhoudelijk en financieel, zodat burgers ook snappen waar het over gaat en men werkelijk iets te kiezen krijgt. Een nieuwe D66 zou daar een aanjager bij kunnen zijn.
Ik had het zojuist over borstklopperij. Alle partijen zijn daar bewust of onbewust al mee bezig. Dit geldt zeker voor de collegepartijen. De successen worden in de krant en op andere momenten breed uitgemeten en op zich mag dat ook. Het geeft echter in een aantal opzichten wel een vertekend beeld. Er is op heel veel fronten nog heel veel te doen. Daar zou men eens wat meer inzicht in moeten durven geven. Het lef hebben om te zeggen dat bepaalde zaken niet lukken, langer duren dan gepland, minder succesvol zijn etc. siert bestuurders. Daar zie je echter weinig van.
De afgelopen weken zijn er veel publicaties geweest over een onderzoek naar een herlocatie voor VV Dongen. In mijn vorige column heb ik het daar ook al over gehad. Ik denk dat het op zich een goede zaak voor de vereniging is.
Inmiddels heeft de gemeente de feitelijke regierol overgedaan aan de vereniging. Hoezeer ik de vereniging ook bewonder en heel veel sportief succes wens, ik vind dat dit niet kan. Zeker bij zo’n belangrijk project als de verhuizing van VV Dongen, moet de gemeente nadrukkelijk de regierol voeren. Dat is ze verplicht vanuit haar rol als democratische belangenbehartiger van alle Dongenaren.
Daarnaast is het voor mij volstrekt onbegrijpelijk dat de gemeente er akkoord mee gaat dat de grootste belanghebbende, namelijk het bouwbedrijf, het onderzoek naar de herlocatie, uitvoert. Het kan haast niet anders dan dat er voor het betreffende bedrijf een gunstige uikomst zal zijn. VV Dongen gaat verhuizen en het bouwbedrijf gaat een flink aantal woningen bouwen. Even voor de goede orde: ik verwijt het bouwbedrijf in dit geval niets. Als je zo’n kans in de schoot geworpen krijgt, zeg je uiteraard geen “nee’.
Maar: ……..Hoe weten we dadelijk dat de gevonden oplossing de beste, ook financieel, voor Dongen is? Zijn straks alle elementen die van belang zijn in een goed evenwicht op een rij gezet? Hoe zit het met de concurrentiepositie? Is er niet een andere partij die een nog betere oplossing heeft? We zullen het nooit weten en vanuit een democratisch standpunt vind ik dat niet kunnen.
Er had een goede opdrachtbeschrijving moeten liggen, gebaseerd op een aantal gemeentelijke uitgangspunten en op de uitgangspunten van de vereniging. Op basis van dit kader had er een objectief onderzoek moeten worden gedaan naar alternatieve locaties. Daarbij zouden de voor- en nadelen in kaart gebracht moeten worden en alle consequenties van dien. Dit rapport had dan bij een aantal marktpartijen neergelegd moeten worden die, concurrerend met elkaar, een prijs en aanpak neerleggen. Daaruit hadden gemeente en vereniging, op basis van de door hen vastgestelde uitgangspunten, een keuze kunnen maken.
Straks, als het plan van het bouwbedrijf er ligt, zal er weer links en rechts op de eigen borst geklopt worden. “Kijk eens hoe goed wij het gedaan hebben!!” en de burger krijgt nooit meer antwoord op de vragen die ik hiervoor heb gesteld. Dat stemt me toch wel treurig.
