Spaanders: “Geen school in de Hubertuskerk: terecht!”

Foto: dongen.nieuws.nl

‘Spaanders’ is een column waarin Dongenaar Henk Spaan zijn visie geeft op actuele Dongense zaken, de lokale politieke processen en al wat verder afkomt op de bewoners van de gemeente Dongen. Prikkelend en altijd op zoek naar het hoe en waarom van zaken. Henk Spaan (67) heeft 40 jaar overheidservaring, waarvan gedurende meer dan 27 jaar als gemeentesecretaris. Op dit moment houdt hij zich vooral bezig met managementadvisering en coaching.

Geen school in de Hubertuskerk: terecht!
Is het nou zo erg dat de Agnesschool niet in de leegstaande Hubertuskerk wordt gevestigd? Ik zou zeggen helemaal niet. Hoe mooi de kerk ook is, het is en blijft een kerk. Technisch kun je er best een schoolgebouw van maken, maar dat past echt niet meer in deze moderne tijd waarin aan schoolgebouwen om allerlei redenen heel veel eisen worden gesteld. Eisen die betrekking hebben op licht, lucht, ruimte, multifunctionaliteit, toegankelijkheid en sfeer. Een kerkgebouw leent zich daar niet voor en dat moet je ook niet willen.

hubertus

Ik snap de denkwijze van het kerkbestuur en de betreffende werkgroep wel. Het gebouw ligt hen na aan het hart, dat begrijp ik. De denkwijze van het kerkbestuur is echter niet ingegeven vanuit educatieve overwegingen, maar vanuit overwegingen van behoud van het historische gebouw. Dat is dus een eenzijdige benadering. Je kunt het de gemeente niet kwalijk nemen dat deze een andere redenering volgt. Een redenering overigens die ook door het schoolbestuur wordt onderschreven. Kerkbestuur en werkgroep zitten dan ook verkeerd als ze uitspraken doen als zou “de Hubertuskerk als grof vuil aan de straat wordt gezet”. Het getuigt van weinig respect en begrip voor de goede bedoelingen van de gemeente. Ik ben ervan overtuigd dat er door de gemeente zeer serieus, zowel inhoudelijk als financieel naar alle opties is gekeken. Dan komt er iets uit dat, vanuit allerlei invalshoeken, het beste alternatief is. Het is logisch dat je daar dan ook voor kiest.
Dat kerkbestuur en werkgroep hierover teleurgesteld zijn, begrijp ik, maar het is onheus en ook onverstandig om dan uitspraken te doen als hiervoor weergegeven. Het is ook zonde van de energie.

Bij dit soort gebouwen, dat ook nog historische waarde heeft, speelt dit probleem bijna altijd. Het is heel lastig om een goed invulling van een oude kerk te vinden. Er zijn in Nederland voorbeelden van kerken die zijn omgebouwd tot een appartementencomplex. Dat is destijds eigenlijk alleen maar gelukt omdat er geld was bij allerlei instanties om een groot deel van de investeringskosten op te vangen. Daardoor konden de appartementen uiteindelijk voor redelijke prijzen worden verkocht of konden ze tegen een redelijke prijs worden verhuurd. Dat idee speelde destijds ook bij de Josephkerk. Ook voor dat, inmiddels gesloopte, gebouw is gezocht naar mogelijkheden tot verbouw naar een appartementencomplex. De constatering was toen dat dit alleen maar kon met een forse financiële inbreng van gemeente en andere overheden. Het is daarop ook afgeketst.

Het zal voor het kerkbestuur, dat uiteindelijk verantwoordelijk is voor de in stand houding van het gebouw en voor het vinden van een passende herbestemming, op dit punt nog heel lastig worden. Mopperen in de richting van de gemeente helpt daarbij niet. Het kerkbestuur zou er beter aan doen met de gemeente in gesprek te gaan en te blijven over wat er wel zou kunnen. De gemeente zal ongetwijfeld bereid zijn om binnen de geldende kaders en mogelijkheden ondersteuning te geven, maar het kerkbestuur zal het voortouw moeten nemen en ook zijn verantwoordelijkheid moeten nemen. En reken erop: het zal nog een hele dobber worden om een goede en financieel haalbare herbestemming van het gebouw te realiseren. Er worden niet voor niets heel veel kerkgebouwen uiteindelijk maar gesloopt en wordt de vrijkomende grond herbestemd.

Ik realiseer me dat dit geen leuke column is voor inwoners van Dongen-Vaart. Ik weet van de emoties bij parochianen die gepaard gaan met dit soort processen. Ik respecteer die emoties ook volledig. In praktische zin kun je er echter weinig mee. Het neemt ook niet weg dat je de realiteit onder ogen moet durven zien. Het water van de zee wast niet weg, dat we niet meer massaal naar de kerk gaan en dat er dus kerkgebouwen leeg komen te staan. Dat is ook een realiteit. Hoe triest voor velen misschien ook.
Ik wens het kerkbestuur veel wijsheid en hopelijk veel succes bij het in stand houden en herbestemmen van het gebouw.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen