Deze week werd bekend dat het College van B & W kiest voor de nieuwbouw van een Integraal Kind Centrum op de plaats van de huidige Agnesschool. Daarmee vervloog in één klap de hoop van de werkgroep Hart voor Hubertus, die graag had gezien dat het vrijgekomen kerkgebouw in de plannen was betrokken. De groep is teleurgesteld en verwijt het college een gebrek aan visie, creativiteit en onorthodox denken.
Kees Dankers, lid van de werkgroep, verwoordt de diepe teleurstelling: “het college heeft geen gehoor gegeven aan ons verzoek om hen een periode van drie maanden te geven om aan te tonen dat een IKC in het kerkgebouw niet duurder is dan herbouw. Bovendien leveren de integrale plannen van de werkgroep een nieuwe kom op van het dorp. Op de plek van de school zouden we bijvoorbeeld graag fraaie, dorpse seniorenhofjes zien verschijnen. De ouderen zouden dan ook gebruik kunnen maken van het kerkgebouw.”
In de plannen van de werkgroep was sprake van multifunctionele ruimte die de gelegenheid zou bieden om uitvaartdiensten te kunnen houden. “Over enkele maanden moeten rouwende families hun toevlucht zoeken tot de Dongense Laurentiuskerk of … elders. Het recht dat is verworven door de inspanningen van vele inwoners decennia lang, is dan weg. Het parochiebestuur heeft de kerk te koop staan als herenhuis, waarmee tegelijkertijd vaststaat dat een brede sociale maatschappelijke herbestemming van de kerk, vergeten kan worden. Erg spijtig. Een gemiste, unieke kans” aldus Kees Dankers.
De werkgroep deed eerder al onderzoek naar mogelijkheden tot herbestemming van het kerkgebouw en liet de wethouders Panis en van Beers afgelopen in een laatste gesprek afgelopen donderdag een voorbeeld zien van hoe een vergelijkbaar kerkgebouw in Sprundel een tweede leven kreeg. “Er zijn meer voorbeelden, zoals een Daltonschool in Hengelo. Hier acht een schoolbestuur het echter pedagogisch niet wenselijk om hun school onder te brengen in een kerkgebouw.”
Met behulp van professionals had de werkgroep graag aangetoond dat een IKC in de kerk wel degelijk kan, zowel ruimtelijk als financieel. “Het gebouw bestaat uit duurzame materialen wat de onderhoudskosten drukt. Door een verdiepingsvloer aan te brengen is het gebruik te splitsen in IKC beneden en een multifunctionele ruimte boven.” Al met al is de werkgroep vooral teleurgesteld in het College. “B & W zijn huiverig om eigenaar te worden van het kerkgebouw, maar hebben nagelaten om te onderzoeken welke eigendomsvormen mogelijk zijn. Het besluit van het College druist volledig in tegen de wil van de bevolking. Op een bewonersavond in januari was duidelijk dat men hecht aan een duurzame invulling. Per slot van rekening is het hun Vaartse kerk, emotioneel eigendom. De kerk kan nu als verloren worden beschouwd als toekomstige multifunctionele ontmoetingsplek in het dorp. Wordt dit het definitive einde van de Hubertus? Had het college visie, creativiteit en onorthodox denken getoond, dan had het heel anders kunnen lopen” besluit Kees Dankers.
