Week 17 van de afvalrace zit erop. Kris, Lynn en Brenda zijn hard op weg om hun doelstellingen te gaan halen. Of dat helemaal gaat lukken zullen we in de komende weken gaan beleven. Deze week kwamen er wel weer wat verleidingen voorbij maar de focus op het einddoel lijkt het vooralsnog bij alledrie te gaan winnen. Lees hieronder de blogs van deze week.
Blog van Kris Beerens
Ook tijdens de AFVALRACE zitten er weken tussen dat er eigenlijk niks noemenswaardigs gebeurt. Er wordt gewoon getraind en wordt gepoogd zo goed mogelijk te eten. Dus laat ik jullie meenemen in een trainingsweek van Kris.
Maandagavond na het training geven direct door naar de sportschool. Op het programma staat een cardio-training. Deze training gebruik ik als actieve rust tussen mijn krachttrainingen zodat ik en mijn spieren laat herstellen van de zware krachtsinspanningen, ik mijn conditie wat verbeter en wat aan mijn vetverbranding doe. Met mijn hartslagband om begin ik met 15 minuten fietsen. Het apparaat herkent mijn hartslagmeter en mijn hartslag is zichtbaar op het display. Het apparaat is zo ingesteld dat we tot maximaal 120 hartslagen per minuut gaan. Is mijn hartslag te hoog dan vermindert het apparaat automatisch de weerstand op de pedalen zodat het fietsen lichter wordt en je hartslag wat zakt. Andersom werkt dat natuurlijk ook, de weerstand wordt zwaarder als ik onder de 120 hartslagen per minuut zodat ik meer kracht moet zetten.
Na dit kwartiertje direct door naar de loopband. Deze werkt hetzelfde als de fiets, de snelheid waarmee de band draait wordt weer bepaald door de hartslag maar ook de helling van de loopband. Dus wanneer het te licht is voel je de loopband omhoog gaan en zit er een kleine helling omhoog in alsof je op vals plat loopt of in de heuvels. Ik moet oppassen dat ik er niet vanaf val.
Het laatste kwartiertje van deze cardio training ga ik op de cross trainer. Voor mijn gevoel ben ik nog niet zo moe en we besluiten om mijn hartslag wat hoger neer te zetten. Vijftien minuten met een nu een hartslag van 130 slagen per minuut. Ook dit is zo voorbij, ik kan zelfs in het apparaat de TV aanzetten en op mijn gemak tussen de TV-zenders zappen.
Na deze training had Timo nog een challenge bedacht, toch nog even knallen aan het einde van de training. Nog één apparaat hebben we niet gehad, het roei-apparaat. Mijn voeten vastgegespt aan het apparaat en ik kreeg als opdracht mee 1000 meter te roeien. Na een voorzichtige start, ik had geen idee hoe lang ik over een kilometer zou doen, ben ik halverwege toch maar wat harder gaan roeien. Met aanmoediging van Timo probeerde ik een bepaald tempo vol te houden en ik zie in mijn ooghoek mijn hartslag omhoog kruipen tot ongeveer 95% van mijn maximale hartslag. Na 1000 meter roeien ben ik afgepeigerd. Als eerste die voeten uit de gespen en even op adem komen. Een slokje water, een handdoek voor het zweet over mijn hoofd en na 60 seconden rust mag ik weer. Ditmaal 750 meter knallen. Halverwege zit ik er al aardig doorheen maar opgeven is geen optie. Met nog 100 meter te gaan zet ik een eindsprint in en het apparaat begint steeds harder te loeien door het geluid wat het vliegwiel maakt als hij aan wordt getrokken door de roei-ketting. Weer maar een minuutje rust en dan door naar het toetje, de laatste 500 meter roeien. Zonder na te denken ram ik door en binnen no-time zie ik op het scherm staan dat de afstand volbracht is. Doodop en doordrenkt van het zweet hang ik voorover. Dit was een rustdagje toch, dacht ik bij mezelf.
Door drukke werkzaamheden op het werk en nog een vergadering in de avond heb ik dinsdag niet kunnen trainen. Dat is niet erg, het is niet elke dag feest. En dat het niet elke dag feest is merkte ik woensdag. Mijn maag was niet in een feeststemming en protesteerde hevig. Die dag ben ik ziek thuisgekomen van werk en heb ik het toilet iets te vaak gezien. Ondanks dat de verwarming hoog aanstond lag ik rillend met lange broek en vest aan op de bank. De hele dag heb ik amper iets kunnen eten en ben dan maar op tijd naar bed gegaan. Uiteraard deze woensdag niet getraind.
Donderdagochtend was ik nog niet helemaal fit en dus een dagje thuis gebleven. Aan het einde van de dag ging het wel weer en toch maar een training meegepikt. Ik had immers al twee dagen niet getraind, dus moest het er vandaag wel van komen. Met weinig energie in mijn lichaam, ik had immers anderhalve dag niet echt top gegeten begon ik aan mijn training. Dit ging niet eens erg onaardig. De gewichten kon ik nog goed pakken, alleen merkte ik dat ik snel wat licht in mijn hoofd was en heb dus besloten om iets meer rust te pakken tussen mijn oefeningen.
Nog wel even op de weegschaal gestaan voor een weging en dat was een verrassing. Door een dagje buikgriep de dag ervoor wellicht wel een iets vertekend beeld maar in totaal was er 4,5 kg af in maar 10 dagen! Kijk, daar wordt je vrolijk van. De weegschaal gaf 114,5 kg aan en ik ben begonnen op 129,5 kg, dus precies 15 kg eraf. Oké, ik heb, denk ik, aardig wat vocht verloren door het dagje ziek zijn, dus daar zal wellicht nog iets gewicht bijkomen, maar toch. De goede weg is weer ingezet.
Vrijdag direct weer met goede moed aan de start voor de volgende krachttraining. Samen met Timo als partner hebben we een ‘armen’ dag gedaan. Krachtoefeningen met de lange halterstang en de kleine dumbbells voor de biceps (de spierballen) en de triceps (die zitten aan de achterzijde van de bovenarmen). We gingen snel door de oefeningen heen zonder al te veel rust en we moedigden elkaar zo aan om steeds wat meer gewicht te pakken. Ik denk dat ik kan zeggen dat we goed getraind hebben, want 2 uur later in de avond had ik nog steeds moeite met het omhoog houden van mijn telefoon, en zo zwaar is dat ding nu ook weer niet.
Zaterdag ochtend weer een cardio training gedaan. Het verschil met de maandagtraining is dat ik deze keer alles wat zwaarder heb gemaakt. In plaats van drie keer een kwartier op de fiets, loopband en crosstrainer nu telkens drie keer 18 minuten gepakt en mijn hartslag heb ik neergezet op 130 ipv 120. Met als resultaat, een Kris die een stuk vermoeider is en meer calorieën verbrand heeft aan het einde van de training.
En nu zo de ingeslagen weg doorgaan, knallen in de trainingen bij Van Gils en structuur in mijn eetpatroon thuis. Komende zaterdag hebben de andere deelnemers van de afvalrace, Lynn en Brenda en ik een leuke verrassing gepland voor onze trainers. Benieuwd? Lees volgende week weer mijn blog.
Blog van Lynn Michielsen
Hoi allemaal,
Vandaag weer een nieuwe blog voor jullie…
Bij mij gaat alles heel goed, heel de week goed op de voeding gelet en voldoende gesport.
*Maandag heb ik meegedaan aan de jeugdfitness.
*dinsdag heb ik de body shake, en de club power meegedaan.
*woensdag, de personal training met Mark.
*donderdag, de club fit.
*vrijdag heb ik ook weer de jeugdfitness gedaan.
*zaterdag, normaal doe ik niks aan sport op zaterdag. Maar toch ben ik naar Oosterhout gaan fietsen en terug.
*zondag, op zondag doe ik normaal ook niks. Maar er was een open dag bij van gils. Daar heb ik samen met Brenda en een heleboel vriendinnen van haar en mij gesport met Timo en Mark. Een super leuke workout en weer een dagje extra sport erbij!
Verder wil ik jullie wat vertellen over mijn valkuilen. Een van mijn grootste valkuilen is gezelligheid. Dit klinkt raar maar ik zal het jullie uitleggen. Ik ben iemand die houdt van gezelligheid en veel praat en grapjes maakt. Bijvoorbeeld zoals bij de jeugdfitness, zijn we met een groepje aan het sporten. dan is het altijd wel heel gezellig. Bij groepslessen zijn het meestal niks anders dan gaten waar ik in val. gezelligheid, minder geconcentreerd zijn, meer kletsen en meer op anderen letten. Dit is meestal nog net iets erger als ik samen met mijn vriendin Jessica sport.
Voor mij is dat dus een punt waar ik goed op moet gaan letten, als ik dat namelijk deels kan veranderen kan ik nog meer resultaat gaan halen!
Het is meestal bij mij het ergst tijdens de jeugdfitness omdat onze grappen altijd super droog zijn, en omdat er veel gelachen word (wat eigenlijk echt van domheid, of gekheid grappig is). Ook tijdens de groepslessen gebeurt het wel eens, maar wel iets minder omdat we dan de muziek bij moeten houden en dan heb je vaak geen tijd om grapjes te maken of te kletsen.
Verder is een valkuil van mij ook wel de onzekerheid. Ik ben eigenlijk altijd bang dat ik geen resultaat heb bereikt, terwijl ik weet dat ik wel goed mijn best heb gedaan. Ik moet dus wat meer zelfvertrouwen gaan krijgen, maar dat gaat zeker komen als het resultaat blijft komen!
Genoeg over mijn valkuilen, omdat ik verder niet al te veel te vertellen heb, wil ik graag nog een lekkere en gezonde dipsaus met jullie delen. Misschien denk je waarvoor heb ik nou een dipsaus nodig? Ik combineer dit altijd met lekkere groentes. Om toch een lekker smaakje erbij te hebben.
Welke groenten kun je gebruiken om mee te dippen?
Cherrytomaatjes
Cherrytomaatjes zijn makkelijk in de hand, lekker en je koopt ze ook nog eens zo in de winkel.
Worteltjes
Worteltjes zijn ook weer echt een typisch voorbeeld van een snackgroenten. Leg de worteltjes op een schaaltje of in een bakje, lekker sausje erbij en klaar.
Komkommer
Komkommer is lekker, fris en gezond. Je hoeft de komkommer alleen nog maar te snijden in lange reepjes of in schijfjes en ze zijn klaar om te serveren.
Paprika
Gebruik verschillende kleuren paprika, rood, geel, oranje en groen, snijd deze in lange reepjes en serveren maar.
Gekookte broccoli roosjes
Kook de broccoli net gaar, zodat deze nog wel een lekkere ‘bite’ heeft. Serveer de broccoli met de andere groenten en de dipsaus en smullen maar.
Je kunt natuurlijk ook nog allerlei andere groenten gebruiken zoals sperziebonen, bloemkool en radijsjes. Kies de groenten die jij lekker vindt en serveer deze met één of meerdere dipsausjes.
Om te dippen heb ik hier nog ingrediënten voor jullie.
Met welke dipsausjes kun je de groentenbakjes vullen?
Yoghurtsausje: meng 4 eetlepels magere yoghurt met 1,5 eetlepel halvanaise, klein scheutje citroensap en (verse)peterselie.
Knoflooksaus: meng 4 eetlepels magere yoghurt met 1 eetlepel halvanaise en 1 versgeperst teentje knoflook of halve theelepel knoflookpoeder
Kerriesaus: meng 4 eetlepels magere yoghurt met 2 eetlepels halvanaise en 1 theelepel kerriepoeder en een snufje peper
Pittige mosterdsaus: meng 3 eetlepels halvanaise met 2 theelepels mosterd, een scheutje citroensap en verse peterselie
Smakelijk eten!!
En tot de volgende blog!!
Blog van Brenda van Riel
Vorig weekend echt een compleet feestweekend gehad! Het begon al meteen op vrijdagmiddag. Gezellig samen met collega’s van VVBHUSAN naar de evenementenhal in Zoelen. ’s Middags hadden we het Da Vinci Code Spel en ’s avonds gingen we tapas maken en opeten natuurlijk. Voor ’s middags had ik gezorgd voor een gezonde koek in mijn tas, want dat tussendoortje is erg belangrijk. Ik wist dat we later dan normaal zouden eten en dan duurt het zo lang en heb ik vaak zo’n honger dat je veel te veel in één keer gaat eten. Met een tussendoortje los je dat probleem eigenlijk al meteen op. Aangezien dat ik nog 2 feestjes had dat weekend had ik met mezelf afgesproken dat ik op 1 van de 3 feestjes alcohol mocht drinken….met mate dan natuurlijk. Hier begint meteen weer het maken van keuzes, niet EN/EN, maar OF/OF. Mijn keuze was gevallen op deze vrijdagavond. Dat betekende dat ik daar meteen mee klaar was de rest van het weekend.
Het feestje in Zoelen was met overnachting, en ik moet eerlijk bekennen, dat je daar ook niet echt van bekomt, een uurtje of 3 slapen in zo’n hotelbed. Maar goed om 8.00 uur zaten we weer “fris & fruitig” aan het ontbijt. Na nog een presentatie van een paar uur, was het weer tijd om huiswaarts te gaan. ’s Avonds nog maar even gauw een dutje doen alvorens we naar het volgende feest gingen. De koperen bruiloft van Han & Wendy bij de Gouden Leeuw. Man, man wat een feest zeg! Het leek wel carnaval. En dat met liters spa blauw en nog geen pindaatje aangeraakt. Gewoon niet kijken naar al die lekkere hapjes die er voorbij komen dan komt alles goed. Nog een extra polonaise erbij om nog wat calorieën te verbranden en voor je het weet is het 2.30 uur en kun je eindelijk naar je bed. Gauw ff wat uurtjes slapen, want om 13.00 uur zondagmiddag moeten we weer paraat zijn bij D’n Hamse Bok samen met CV De Veterinnen voor de Straotparade. Tjonge, wat hebben we het toch slecht! Ook deze dag zou de spa blauw weer rijkelijk vloeien…..althans dat was mijn missie. En daar waar het zaterdagavond zo goed ging, ging ik zondag zoooo de mist in. Ik dacht: Ah 1 biertje…., maar dat werden er al gauw 2 en 3 en 4 en…..Ik had echt niet verwacht dat hier voor mij een valkuil op de loer zou liggen. Voor mij is het dan echt het totaalplaatje. De sfeer, de muziek, de mensen waar je mee bent en daar smaakt een biertje gewoon erg lekker bij. En misschien was het ook wel gewoon de 2 kilo die de weegschaal een paar dagen eerder, minder aan had gegeven. Ik moet wel zeggen dat het een top middag was en ik er uiteindelijk geen spijt van heb gehad, maar ik doe nog steeds mee aan een wedstrijd natuurlijk en dat moet ik niet uit het oog verliezen.
Uiteindelijk wordt het vanzelf weer maandag en dan merk ik dat ik echt wel een paar dagen nodig heb om bij te komen van die minimale slaap en die paar biertjes. Tja en wat kun je dan het beste doen?? Gewoon lekker gaan sporten bij Van Gils natuurlijk. Al gaat ook dat niet meteen van harte, toch is het heerlijk wanneer je klaar bent met je training. Wanneer je dan de rest van de week gewoon je focus weer kunt houden op je voeding en beweging, denk ik persoonlijk dat er niks mis is met zo’n weekend. Maar goed wat ik al zei; Het is nog steeds een wedstrijd natuurlijk. Al heb ik die voor mezelf allang gewonnen door hoe ik nu bezig ben en mijn leven aan heb gepast. Maar het duurt tenslotte nog wel tot eind maart. En ja dan komt carnaval toch echt steeds dichter bij. Wat zal dat een uitdaging voor me worden zeg. Ik ben nu al aan het bedenken hoe ik dat nu aan ga pakken die 5 dagen. Ik heb verschillende “scenario’s” in mijn hoofd, maar het veranderd elke keer weer.
Nou ja nog 4 weken om er over na te denken in ieder geval. Komt vast goed!
