In haar blog van deze week vertelt Marion over haar medesporters
Afvalrace, mijn medesporters.
Toen ik net begon met de afvalrace, doorzag ik de structuur nog niet zo goed van de afspraken die golden qua bewegingsmomenten. De eerste bijeenkomst was een kennismaking met alle sporters die meedoen aan de race, gevolgd door een soort bootcamp. Na deze morgen zei ik vriendelijk tegen iedereen “tot ziens”, om ze in het vervolg dus waarschijnlijk nooit meer tegen te komen. Nee, ik sport niet in een groep. Twee keer in de week train ik in de buitenlucht met Ilse en/of Mira. Eén van die keren heb ik de exclusieve aandacht, oftewel ben ik de enige en het andere moment trainen er nog 2 dames mee.
Angelique is een zeer sportieve vrouw die een geweldige conditie heeft en waarvan ik eigenlijk niet zo heel veel weet te vertellen. De andere is Dana en eigenlijk kun je wel zeggen dat wij zielsverwanten zijn, haha. Ik mocht alleen maar aardige dingen zeggen over haar van haar, dus dit wordt een kort stukje (hoe flauw……..) Geen idee hoe oud ze is (toch eens vragen), maar in ieder geval wel een jaar of 15-20 jonger dan ik denk ik. Ook zij houdt van het goede leven en is nu ook begonnen met de resultaten van dat goede leven aan te pakken. En ook bij haar zie ik af en toe de wanhoop in haar ogen tijdens de training als de dames weer eens wat leuks verzonnen hebben, pfffffff.
Sinds 2 weken gaan we ook samen een keer in de week naar een sportschool in Oosterhout. We moeten daar nog even onze weg weten te vinden, maar gelukkig is Ilse van de week mee geweest om ons de juiste instructies te geven. Met Dana kan ik plezier maken, hoewel we allebei voor resultaat willen gaan. Eén keer in de week ga ik tennissen bij mijn club in ’s Gravenmoer. Of op maandag om te husselen, of op vrijdag voor de competitie. Op de baan proberen we te winnen, maar we vinden het eigenlijk ook superbelangrijk dat het na de tennis gezellig is. Dat is het dan ook meestal wel. Het team bestaat uit 3 mannen en 3 vrouwen en dat is al jarenlang een vertrouwd geheel. Als ik ga zwemmen, kom ik een heleboel mensen tegen. Mensen die ik niet ken en daar heb ik ook geen contact mee. Er is één man die ik ken, maar die zwemt net zo fanatiek zijn baantjes als ik. Hij alleen iets harder…….. Al met al kom ik nu aan 5 sportmomenten per week. Niet slecht, al zeg ik het zelf. Mede door de trainers en mijn medesporters is het gewoon heerlijk om met bewegen bezig te zijn!
